Πεντέλη. Διαδρομές του νερού στην κοιλάδα της Ραπεντώσας

• Παρασκευή 22 Μαΐου 2020
• ioanna

Πεντέλη. Διαδρομές του νερού στην κοιλάδα της Ραπεντώσας

Της Ιωάννας Γάλλου

«Η φύση της Πεντέλης κρύβει άγνωστα θαύματα. Αρκεί μόνο να κοιτάς για να τα δεις»

Αυτό ήταν. Μια παρότρυνση του Γιώργου Καφαντάρη και να μας (!) 8.00 το πρωί μία ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα του 2019! Με ζωηρό περπάτημα πήραμε τον δρόμο προς την κοιλάδα της Ραπεντώσας, τη «ρομαντική λαγκαδιά», κατά την έκφραση του James George Frazer, με εκκίνηση το μονοπάτι που ξεκινά από την φάρμα, μέσα από το ρέμα της Ντάρδιζας.

Το πρώτο σημείο που θα σταματούσαμε, κοντά στο φράγμα της ΕΥΔΑΠ, εκεί που σμίγουν τρία ρέματα, ήταν μακριά μας 1 χιλιόμετρο περίπου. Όμως, μέσα από την ρεματιά, δεν γίνεται να μην σταματήσεις να νιώσεις τη σκιά της συκιάς που στέκει λυγερή –  λυγερή, ή να μην τραβήξεις μια φωτογραφία στις σμιλεμένες από το νερό πέτρες ή ακόμη να μην παίξεις κάνοντας τσουλίθρα σε κάποιες από αυτές.

Στην κοιλάδα, σμίγουν τρία ρέματα, Ραπεντώσα, Χούνη και Βάγια Νταρδίζη, δημιουργώντας μια λίμνη με μεγάλη υδρόβια ζωή, αφού το φράγμα της ΕΥΔΑΠ, εγκλωβίζει τα νερά τους, ώστε να μην πλημμυρίζουν περιοχές στο Μαραθώνα. Κανονικά η ροή θα κυλούσε προς τον Μαραθώνα στην περιοχή του τύμβου, για να διασχίσει χωράφια και εν συνεχεία υπογείως να φθάσει στην θάλασσα σμίγοντας με τα νερά της.

Ένα δροσερό αεράκι χαϊδεύει το πρόσωπό μας, γεμάτο από ένα φίνο άρωμα, που νομίζεις ότι φτιάχτηκε από νεράιδες. Είναι από τα ανθισμένα ρείκια τα οποία εκτός από το υπέροχο άρωμά τους, μας δωρίζουν ένα χρυσαφένιο τοπίο μοναδικής ομορφιάς. Τα άνθη τους τα προσελκύον πλήθος από έντομα, μέλισσες, βομβίνους και πεταλούδες. Στιγμιαίες ευκαιρίες για φανταστικές φωτογραφίες!

Περνώντας το μουλιασμένο μονοπάτι, ανεβαίνουμε την μικρή πλαγιά και φθάνουμε στο τέλος τους ρέματος της Ραπεντώσας για να το διασχίσουμε ανάποδα έως και τον ομώνυμο καταρράχτη, απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων. Ποιος θα φανταζόταν ότι τόσο κοντά στο μολυσμένο πολιτισμένο περιβάλλον θα περπατούσε σε ποτάμιο περιβάλλον με δυνατή ροή; Και ποιος θα φανταζόταν ότι οι καταστροφικές πυρκαγιές του παρελθόντος, που ξεκίνησαν από το Γραμματικό, θα άφηναν ανέπαφη αυτή την μαγική γωνιά της χαράδρας;

Μια βλάστηση πυκνή από πλατάνια, πεύκα, πικροδάφνες, λεύκες, μυρτιές, σχίνα και άλλα θαμνώδη ήδη φτιάχνουν έναν δυναμικό πίνακα ζωγραφικής που αλλάζει κάθε εποχή. Ναι εδώ υπάρχουν οι εποχές, με τα χρώματά τους και τα αρώματά τους. Πιο πέρα, δύο άκρα τοίχου, όπου στο ένα φαίνεται υπόλειμμα αψιδωτού ανοίγματος κάτω από το οποίο κυλάει το νερό του ρέματος, μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή.

Η διαδρομή μας, άκρως συναρπαστική, παιχνιδιάρικη και μυστηριακή μας κατευθύνει στον κρυμμένο από τα μάτια του οδοιπόρου καταρράκτη, σε ένα κυκλικό καταφύγιο, λουσμένο από εκατομμύρια σταγόνες νερού.

«Ολόδροση τοποθεσία, γελαστή. Πεύκα ψηλά και μεγάλα πλατάνια, θάμνοι πυκνοί. Παντού φτέρες, μυρτιές κι αγριοθύμαρα. Μια βρυσούλα γάργαρη.5 Ένα φτωχό ρημοκκλήσι. Ασπρολογούν τα χυμένα σπλάχνα της Πεντέλης αποπάνω στα λατομεία του Διονύσου, σα χιονοστιβάδες που κατεβαίνουν. Αγναντεύουμε πέρα όλη την πρόσχαρη κοιλάδα, που απλώνεται αποκάτω μας…[…]  James George Frazer