
Ο Ναός της Ταυροπόλου Αρτέμιδος Στη Λούτσα
Κι όταν φτάσεις στη θεόκτιστη Αθήνα,
είναι ένας τόπος ιερός στης Αττικής την άκρη,
αντικριστός με τα ξερά τα βράχια της Καρύστου
που ο δικός μου ο λαός Αλάς τον ονομάζει.
Εκεί ένα ναό να χτίσεις,
και να βάλεις το ουράνιο άγαλμα,
που με το όνομά του θα θυμίζει
τη γη την Τουρκική, μα τα βάσανά σου,
τα όσα τράβηξες περιπολώντας πάνω κάτω στην Ελλάδα
έτσι καθώς σε κένταγαν οι Ερινύες.
και οι θνητοί από δώ κι εμπρός την Άρτεμη ετούτη
στους ύμνους τους θα ονομάζουν Ταυροπόλο.
Και να ορίσεις και το έθιμο αυτό να έχουν:
όταν θα έχουν πανηγύρι στο ναό της,
αντιπροσφέροντας για τη σφαγή που έχεις γλιτώσει,
ο ιερέας μ’ ένα ξίφος ν’ απαλοχαράζει
λαιμό αντρός, λίγο αίμα να πετιέται,
για να ‘χει έτσι η θέα τις πρέπουσες τιμές της.
Ιφιγένεια εν Ταύροις, στιχ. 1449 – 1461
Οι στοίχοι αυτοί του Ευριπίδη παρέχουν σαφείς πληροφορίες για το πως αντιλαμβάνονταν οι Αθηναίοι του 5ου αι. π.Χ. το ιστορικό της ίδρυσης και της λειτουργίας των δύο ιερών της Αρτέμιδος στα ανατολικά παράλια της Αττικής, της Ταυροπόλου στη σημερινή Λούτσα και της Βραυρωνίας στη Βραυρώνα.
Ωστόσο δεν έχουν ακόμα γίνει σαφή το νόημα και οι ιδιότητες της Αρτέμιδος ως ταυροπόλου. Hμελέτη και η παρουσία του υλικού των ανασκαφών είναι πιθανόν να καταδείξουν ότι οι γραπτές μαρτυρίες έδωσαν βάρος και τόνισαν ορισμένες μόνο ιδιότητες , τις οποίες απομόνωσαν από το σύνολο της υπόστασης που χαρακτηρίζει τη γυναικεία φύση της Αρτέμιδος , με αποτέλεσμα ο συνολικός ουσιαστικός χαρακτήρας της θεάς να μην αναγνωρίζεται.
(Απόσπασμα από το Άρθρο “Ο Ναός της Ταυροπόλου Αρτέμιδος Στη Λούτσα” της Κλαίρης Ευστρατίου στο Περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες (Τεύχος 39, Ιούνιος 1991)
- 453 Προβολές